Fizjologiczne

Różaneczniki wykazują bardzo wysokie wymagania w stosunku do podłoża, które powinno być przepuszczalne, dobrze napowietrzone, co sprzyja wytwarzaniu nowych korzeni, jakkolwiek zbytnio przepuszczalne substraty, w których rosną różaneczniki, przyczyniają się do szybszego wypłukiwania składników pokarmowych, co wymaga regularnego ich dostarczania. Najlepsze podłoże pod różaneczniki stanowią gleby średnio gliniaste, kwaśne, ale jednocześnie bogate w składniki pokarmowe i głębokie. Zdecydowanie lepiej, jeżeli są to gleby nieco cięższe niż gdyby miały być zbyt lekkie i/lub przepuszczalne. Wymagania pokarmowe różaneczników są dość specyficzne. W warunkach naturalnych krzewy te rosną na glebach o niskim pH od 4,0 do 4,5, jednocześnie żyznych i zasobnych w substancję...

More
  • 4 listopada, 2020

W miastach istotnym czynnikiem, który wpływa na zmianę sposobu pobierania wody przez drzewa są niespotykane w ekosystemach naturalnych (np. w lasach) warunki środowiskowe. Poszczególne drzewa rosną często pojedynczo, bez sąsiedztwa, co wpływa na wytwarzanie się specyficznego mikroklimatu wokół drzewa. W otoczeniu izolowanych drzew zmniejsza się wilgotność względna, a tym samym wzrasta poziom transpiracji. Zazwyczaj przyjmuje się założenie, że podstawowymi czynnikami limitującymi pobieranie i transport wody są w miastach warunki atmosferyczne i pojemność wodna gleby. Niektórzy badacze sugerują, że warunki atmosferyczne mogą stanowić czynnik nawet dużo istotniejszy, niż zasobność podłoża w dostępna wodę.

More
  • 20 czerwca, 2019

Chloroza żelazowa to bardzo często spotykany objaw niedoboru składników pokarmowych i jeden z tych nielicznych, który jest w miarę prosty do interpretacji. Niedobór żelaza objawia się żółknięciem tkanki pomiedzy nerwami najmłodszych liści. Tymczasem same nerwy nadal pozostają zielone. Przyczyn tego zjawiska może być kilka z czego dwie najczęściej występujące to: Niewłaściwy (zbyt alkaliczny) odczyn podłoża Braku tlenu w systemie korzeniowym – szczególnie w jego wierzchniej warstwie (zjawisko często spotykane w przypadku drzew miejskich). W takiej sytuacji następuje przekształcenie formy Fe3+ do Fe2+ , która nie jest przyswajana przez rośliny.

More
  • 12 sierpnia, 2018

Do niedawna problem uszkodzeń słonecznych jagód nie był w Polsce szczególnie dostrzegany, a tym samym i właściwie doceniany a straty w plonie mogą być niekiedy znaczące. Tymczasem w roku 2018, z uwagi na rzadko spotykane w naszym kraju warunki termiczne jak i wysoki poziom nasłonecznienia, wyjątkowo silne poparzenia jagód białych odmian, a w szczególności Rieslinga, mogły zaskoczyć niejednego winiarza. Wielu producentów zaraz po zaobserwowaniu pierwszych objawów w postaci marszczenia a następnie zasychania jagód na gronach, mylnie interpretowało to zjawisko jako objaw infekcji szypułek mączniakiem rzekomym.

More
  • 4 sierpnia, 2018

Stosowanie siarki do zwalczania mączniaka prawdziwego to nadal skuteczna, tania i bezpieczna metoda ochrony winorośli przed tym grzybem. Jej stosowanie na winorośli właściwej pozostaje z reguły bez konsekwencji,natomiast na niektórych mieszańcach, w szczególności na ‘Marechal Foch’ i ‘Leon Millot’ może pozostawić przykre konsekwencje. Po zastosowaniu siarki, szczególnie w niekorzystnych warunkach, przy utrzymującej się wysokiej temperaturze, liście wrażliwych odmian żółkną a z czasem brązowieją i nawet zasychają. Wzrost jagód może zostać zahamowany. Praktycznie przyjmuje się, że na tych odmianach siarka w ogóle nie powinna być stosowana.

More
  • 4 sierpnia, 2018

Spośród wielu nietypowych symptomów spotykanych na winorośli w okresie wiosennym bardzo często można zaobserwować zjawisko marszczenia i deformacji części najniżej położonych na pędzie liści. W szczególnych wypadkach liście mogą być poszarpane i sprawiają wrażenie jakby zostały pogryzione przez szkodniki. To może – choć niezwykle rzadko w Polsce jest – objawem żerowania roślinożernych pajęczaków jakimi są przędziorki. Zazwyczaj za te symptomy odpowiadają niskie temperatury występujące w okresie rozwoju pąków, ale jeszcze w stanie spoczynkowych, przed ich nabrzmiewaniem.

More
  • 13 maja, 2018

Nie wiedzieć skąd panuje powszechne przekonanie, że udane sadzenie drzew z bryłą korzeniową wymaga, aby jak najmniej wzruszać podłoże otaczające korzenie w balotach czy pojemnikach. Co ciekawe, nie ma to żadnego odzwierciedlenia w praktykach opisywanych przez uznane ośrodki akademickie na całym świecie.

More
  • 3 listopada, 2017

Na zdjęciach próby obniżenia odczynu gleby pod drzewami przy zastosowaniu mikronizowanej siarki (ceglasty pas) oraz związania chlorków poprzez stosowanie gipsu (biały pas). W miastach duży problem stanowi zbyt wysokie pH. Z reguły dla odczynu pH do 8,4 wystarczy zakwaszanie siarką przez kilka lat małymi dawkami. Przy odczynie przekraczającym 8,4, szczególnie w obecności soli stosowanej do odśnieżania zaleca się stosowanie gipsu ponieważ znacznie większy problem stanowią sole wapnia, które powodują trwałą alkalizację.

More
  • 28 października, 2017

Komercyjna uprawa winorośli, która w najbliższych latach z pewnością będzie się silnie rozwijać, może zostać ograniczona i to z całkowicie niespodziewanej przyczyny. Na plantacjach, zlokalizowanych w rejonach typowo rolniczych, istnieje duże ryzyko występowania silnych uszkodzeń spowodowanych przez znoszenie z sąsiednich upraw herbicydów z grupy fenoksykwasów. Związki te, w wielu krajach uprzednio borykających się z tym problemem, były traktowane jako jeden z podstawowych czynników limitujących wielkotowarową produkcję wina. Tymczasem wśród innych roślin winorośl uchodzi za wyjątkowo wrażliwą na te herbicydy. Wystarczy zaledwie nadmienić, że silne objawy fitotoksyczności występują już przy stężeniu 100-krotnie mniejszym niż dawki powszechnie zalecane do zwalczania chwastów w...

More
  • 19 września, 2017

W swojej doskonałej książce “Drzewa w mieście” Halina Barbara Szczepanowska znany i ceniony architekt krajobrazu podkreśla, że “czynnikiem, który różni drzewa starsze od młodszych są zasoby energii, jakimi dysponują rośliny. Młode drzewa mają wysoki współczynnik asymilacyjny, wskutek zwiększonej powierzchni liści w stosunku do całej biomasy. W ten sposób dzięki produkcji dużej ilości asymilatów posiadają znaczne zasoby energii, co powoduje intensywny wzrost, a przede wszystkim większą tolerancję na zmiany w otoczeniu. Wraz z wiekiem zdecydowanie zmienia się relacja pomiędzy powierzchnią asymilacyjną liści a biomasą. Dojrzałe drzewa większą cześć swojej energii magazynowanej w liściach przeznaczają na utrzymywanie istniejących tkanek, reprodukcję i obronę...

More
  • 19 września, 2016