KLINIKA ROŚLIN JANUSZA MAZURKA
Wszystko o chorobach, szkodnikach i innych zaburzeniach w rozwoju roślin
Przędziorek grabowiec (Eotetranychus carpini) to powszechnie znany gatunek roślinożernego pajęczaka, który z upodobaniem zasiedla przede wszystkim, żywopłoty formowane z grabu. Choć występuje co roku to jego szkodliwość jest z reguły umiarkowana. Tymczasem w suchym i gorącym sezonie 2018, występuje bardzo licznie silnie wpływając na utratę walorów estetycznych tych roślin.
Czytaj dalej „Przędziorek grabowiec daje się mocno we znaki”
Jak co roku, mniej więcej w okresie kwitnienia ligustra, na żywopłotach formowanych z tych roślin, można zaobserwować zjawisko silnego srebrzenia liści. Jest to efekt masowego żerowania wciornastków, a w szczególności wciornastka tytoniowca.
Czytaj dalej „Wciornastki na ligustrze”
W tym roku wyjątkowo często można zaobserwować zjawisko zamierania wierzchołków forsycji. Szczytowe fragmenty pędów bledną i zasychają a wierzchołek zagina się charakterystycznie przybierając kształt rączki od laski (pastorału).
Czytaj dalej „Zamieranie wierzchołków pędów forsycji”
Massaria czyli właściwie Splanchonema platani (anamorf. Macrodiplodiopsis desmazieresii) to grzyb z gromady workowców (Ascomycota), atakujący platany, który od pewnego już czasu cieszy się w Europie niechlubna sławą, w związku z jego rolą w procesie szybkiego zamierania konarów tych drzew, co może stanowić zwiększone zagrożenie dla ruchu publicznego.
Czytaj dalej „Massaria na platanach stwierdzona w Polsce”
Scythropia crataegella to bardzo rzadki gatunek motyla z rodziny namiotnikowatych (Yponomeutidae) w Polsce. Gąsienice motyli namiotnikowatych w charakterystyczny sposób oprzędzają tkanki na których żerują. Czasami oprzędy są tak duże, że przypominają namioty skąd wzięła się nazwa tych owadów. Do najbardziej znanych gatunków należy namiotnik jabłoniowy oraz często występujący na przydrożnych trzmielinach – namiotnik trzmieliniaczek.
Czytaj dalej „Scythropia crataegella na irgach we Wrocławiu”
Śluzownica lipowa (Caliroa annulipes) to owad z rzędu błonkoskrzydłych i rodziny pilarzowatych (Tenthredinidae), którego larwy żerują gromadnie na liściach lipy. Są pokryte śluzem, na co wskazuje nazwa gatunku i w skrajnych wypadkach mogą prowadzić do przedwczesnego zamierania i usychania liści nawet na drzewie. Bardzo często atakowane są całe aleje lipowe.
Czytaj dalej „Śluzownica lipowa lubi kiedy jest ciepło”
W maju na liściach różnych gatunków kalin można zaobserwować niewielkie, okienkowate otworki wygryzione przez larwy szkodnika z rodziny stonkowatych jakim jest szarynka kalinówka (Pyrrhalta viburni).
Choć te uszkodzenia początkowo wyglądają dość niepozornie to w sprzyjających warunkach masowe żerowanie larw może prowadzić nawet do silnego szkieletowania liści, szczególnie tych w wierzchołkowej części pędów.
Czytaj dalej „Szarynka może szkieletować liście kalin”
Ciepła i ustabilizowana wiosenna pogoda sprzyja rozwojowi motyli z rodziny zwójkowatych. Gąsienice zwójek prowadza ukryty tryb życia i często żerują wewnątrz oprzędów sporządzonych ze zwiniętych liści. Wiele gatunków ma znaczenie ekonomiczne jako szkodniki w sadach, jagodnikach czy na winnicach. Zdarza się również, że niektóre motyle zwójkowate występują powszechnie w zieleni miejskiej. I właśnie w tym roku nadzwyczajnie dużo charakterystycznie zwiniętych liści można zaobserwować na żywopłotach z ligustru.
Czytaj dalej „Zwójki liściowe na ligustrach”
Od kilku dni, we Wrocławiu, rozpoczęła już swoje loty brosznica jesionówka (Macrophya punctu-malbum). Widoczne są pierwsze ślady żerowania owada, w postaci wygryzionych “okienek” w liściach ligustru pospolitego oraz charakterystyczne odchody widoczne jako kleiste, smoliste plamki.
Czytaj dalej „Brosznica jesionówka chętnie odwiedza żywopłoty ligustrowe”
Rodzina ochojnikowatych, jest w Polsce dobrze rozpoznawana w szczególności z uwagi na obecność charakterystycznych galasów (nibyszyszek) obecnych na pędach świerka pospolitego. Galasy nie są wytwarzane wyłącznie przez jeden gatunek mszycy i często zmieniają swoich żywicieli. Ciekawym ich przedstawicielem jest przybyszka daglezjowa (Gillettella coolei syn Adelges cooleyi). Przybyszka, bo przybyła do Europy z Ameryki Północnej w ślad za wprowadzaniem daglezji zielonej. W swoim naturalnym miejscu pochodzenia regularnie przenosi się z daglezji na świerki: kłujący, sitkajski oraz Engelmana. W warunkach Europy drugim jej żywicielem jest przede wszystkim świerk kłujący, na którym owad tworzy charakterystyczne wydłużone galasy, wyrastające na wierzchołku pędów.
Czytaj dalej „Z daglezji na świerk – słów kilka o przybyszce daglezjowej”