Znajomość FAZ ROZWOJOWYCH WINOROŚLI jest obecnie niezbędnym elementem służącym do precyzyjnego określania terminów stosowania środków ochrony roślin. W celu unifikacji zaleceń szczegółowe określanie poszczególnych stadiów podaje się według standardowo opracowywanych skali. Na świecie funkcjonują przynajmniej 3 takie skale: Baggioliniego, Einchorna-Lorenza oraz tzw. skala BBCH.
Mączniak prawdziwy winorośli wywodzi się z Ameryki Północnej, gdzie pierwotnie koegzystował na dzikich formach winorośli Vitis labrusca stanowiących materiał wyjściowy dla wielu odmian rozpowszechnionych na całym świecie. W miejscu swojego pierwotnego pochodzenia patogen nie miał większego znaczenia dla rodzimych gatunków i odmian winorośli. W Europie został oficjalnie stwierdzony we Francji w roku 1847, chociaż według niektórych źródeł wcześniej, bo w roku 1845, jego obecność zanotował pewien ogrodnik w Margate w Anglii.
Szara pleśń, czyli zgnilizna owoców winorośli powodowana przez grzyb Botrytis cinerea (Pers.), jest chorobą, która na całym świecie przynosi straty o dużym znaczeniu ekonomicznym. We wszystkich zarówno chłodnych jak i cieplejszych rejonach uprawy Vitis vinifera L., patogen ten może powodować znaczące szkody przejawiające się często drastycznym spadkiem plonu jagód oraz w znaczący sposób wpływa na jakości wina produkowanego z zainfekowanych owoców.
Szkody powodowane na roślinach ogrodniczych przez owady powszechnie uważane za szkodniki upraw rolniczych nie są zjawiskiem szczególnie niezwykłym i wyjątkowym. Samo pojęcie szkodnika jest przecież określeniem bardzo relatywnym, i przede wszystkim odnoszącym się do ekonomicznych relacji pomiędzy owadem a rośliną uprawną wyrażonych jakością, a najczęściej ilością utraconego plonu. Powszechne występowania danego gatunku na roślinach użytkowych jest w dużej mierze kreowane przez działalność rolniczą i ściśle związane z łatwą dostępnością jednolitego pokarmu. Sprzyja temu silne ograniczenie bioróżnorodności wynikające z wysiewania tego samego gatunku rośliny na ogromnych monokulturowych powierzchniach, co w skali zjawisk przyrodniczych jest raczej wyjątkiem niż normą. Nie należy się...
Zarówno pojawianie się jak i wymieranie nowych gatunków nie jest w przyrodzie zjawiskiem szczególnie niezwykłym. Jednak zaobserwowanie występowania grzybni mączniaka prawdziwego na dotychczas nie notowanych gospodarzach czyli forsycji (Forsythia x intermedia) i laurowiśni (Prunus laurocerasus) jest o tyle interesujące, że choć niezmiernie popularne w nasadzeniach miejskich obie te rośliny są gatunkami obcego pochodzenia. Pojawia się więc pytanie jaka jest etiologia atakujących je grzybów.
Bardzo często zwalczanie mchu w trawniku jest postrzegane jako czynność lekka, łatwa i przyjemna, która w krótkim okresie powinna przynieść oczekiwane i współmierne do poniesionego wysiłku efekty. Rzadko kiedy zdajemy sobie jednak sprawę, że na naszych oczach toczy się tak naprawdę ekologiczne starcie dwóch różnych organizmów, które rozgrywają fascynujący bój o dominację w określonym środowisku. Uświadomienie sobie tych procesów stanowi podstawę do podejmowania skutecznych, długofalowych rozwiązań.
Zamieranie pojedynczych pędów krzewów iglastych jest bodajże najczęstszą przypadłością tych roślin z jaką można zetknąć się w przydomowych ogrodach. W zdecydowanej większości przypadków odpowiadają za to dwa gatunki grzybów Phomosis juniperovora oraz Kabatina juniperii.Organizmy te mają szczególnie korzystne warunki do rozwoju podczas długotrwałych opadów deszczu oraz wtedy, kiedy rośliny są często zraszane późnym wieczorem.
Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) spośród innych gatunków roślin z rodziny różowatych uchodzi za wyjątkowo odporną na choroby i szkodniki. Istnieje jednak kompleks kilku różnych gatunków grzybów i bakterii, które mogą prowadzić do pojawienia się dziurkowatości liści – choroby o dość nietypowych objawach.
Grzyby z rodzaju Phomopsis, oraz bardzo podobne w rozwoju grzyby z rodzaju Botryosphaeria mogą stanowić poważny problem w starszych nasadzeniach różaneczników. Objawy powodowane przez te patogeny bardzo często przypominają symptomy wywoływane przez najgroźniejszą chorobę różaneczników, jaką jest fytoftoroza. Jednak to właśnie objawy powodowane przez Botryosphaeria są prawdopodobnie jednymi z najczęściej spotykanych w wieloletnich nasadzeniach.
Z entomologicznego, a może również częściowo i z ekologicznego punktu widzenia, Bulwar Józefa Zwierzyckiego we Wrocławiu jest obecnie bardzo interesującym miejscem. Na rosnących wzdłuż nadbrzeża platanach można bowiem jeszcze zaobserwować objawy żerowania niezwykle rzadkiego w naszych warunkach owada, pluskwiaka z rodziny prześwietlikowatych (Tingidae) jakim jest Corythucha ciliata. W Polsce gatunek ten po raz pierwszy został opisany na podstawie dwóch okazów, samca i samicy, przypadkowo odłowionych na szybie autobusu miejskiego we Wrocławiu na Karłowicach (B. Lis 2009), natomiast potwierdzenie możliwości żerowania zostało dokonane przez autora niniejszej strony (J. Mazurek 2010) . Klinika Roślin jest więc jednym z pierwszych mediów, które udokumentowały...
